३.५१
त्वं राजा वयमप्युपासित-गुरु-प्रज्ञाभिमानोन्नताः ख्यातस्त्वं विभवैर्यशांसि कवयो दिक्षु प्रतन्वन्ति नः ।
इत्थं मान-धनाति-दूरमुभयोरप्यावयोरन्तरं यद्यस्मासु पराङ्मुखोऽसि वयमप्येकान्ततो निःस्पृहा ॥
पदच्छेदः
त्वंत्वद् (१.१)
राजाराजन् (१.१)
वयम्मद् (१.३)
अप्य्अपि (अव्ययः)
उपासितगुरुप्रज्ञाभिमानोन्नताःउपासित (√उप-आस् + क्त)–गुरु–प्रज्ञा–अभिमान–उन्नत (√उत्-नम् + क्त, १.३)
ख्यातस्ख्यात (√ख्या + क्त, १.१)
त्वंत्वद् (१.१)
विभवैर्विभव (३.३)
यशांसियशस् (२.३)
कवयोकवि (१.३)
दिक्षुदिश् (७.३)
प्रतन्वन्तिप्रतन्वन्ति (√प्र-तन् लट् प्र.पु. बहु.)
नःमद् (६.३)
इत्थंइत्थम् (अव्ययः)
मानधनातिदूरम्मान–धन–अति (अव्ययः)–दूरम् (अव्ययः)
उभयोर्उभय (६.२)
अप्य्अपि (अव्ययः)
आवयोर्मद् (६.२)
अन्तरंअन्तर (१.१)
यद्य्यदि (अव्ययः)
अस्मासुमद् (७.३)
पराङ्मुखोपराङ्मुख (१.१)
ऽसिअसि (√अस् लट् म.पु. )
वयम्मद् (१.३)
अप्य्अपि (अव्ययः)
एकान्ततोएकान्ततः (अव्ययः)
निःस्पृहाःनिःस्पृह (१.३)
छन्दः शार्दूलविक्रीडितम् [१९: मसजसततग]
छन्दोविश्लेषणम्
१२३४५६७८९१०१११२१३१४१५१६१७१८१९
त्वं रा जावय मप्यु पासितगु रु प्र ज्ञाभि मा नोन्न ताः
ख्या त स्त्वंविभ वैर्य शांसिकव यो दि क्षुप्र त न्वन्ति नः
इ त्थं मानध नाति दूरमुभ यो र प्याव यो रन्त रं
य द्य स्मासुप राङ्मु खोऽसिवय म प्ये कान्त तो निःस्पृ हा
मसजसततग
Please update Chrome!

Your chrome browser is running an old version, due to which SanskritSahitya.org is unable to load properly.

Please update your Chrome browser and then reinstall the app by visiting the website on Chrome.