७.३०
उत्सृष्टध्वजकुथकङ्कटा धरित्रीमानीता विदितनयैः श्रमं विनेतुम् ।
आक्षिप्तद्रुमगहना युगान्तवातैः पर्यस्ता गिरय इव द्विपा विरेजुः ॥
पदच्छेदः
उत्सृष्टध्वजकुथकङ्कटाउत्सृष्ट (√उत्-सृज् + क्त)–ध्वज–कुथ–कङ्कट (१.३)
धरित्रीम्धरित्री (२.१)
आनीताआनीत (√आ-नी + क्त, १.३)
विदितनयैःविदित (√विद् + क्त)–नय (३.३)
श्रमंश्रम (२.१)
विनेतुम्विनेतुम् (√वि-नी + तुमुन्)
आक्षिप्तद्रुमगहनाआक्षिप्त (√आ-क्षिप् + क्त)–द्रुम–गहन (१.३)
युगान्तवातैःयुगान्त–वात (३.३)
पर्यस्तापर्यस्त (√परि-अस् + क्त, १.३)
गिरयगिरि (१.३)
इवइव (अव्ययः)
द्विपाद्विप (१.३)
विरेजुःविरेजुः (√वि-राज् लिट् प्र.पु. बहु.)
छन्दः प्रहर्षिणी [१३: मनजरग]
छन्दोविश्लेषणम्
१२३४५६७८९१०१११२१३
उ त्सृ ष्टध्वजकुथ कङ्क टाध रि त्री
मा नी ताविदितन यैःश्र मंवि ने तुम्
आ क्षि प्तद्रुमगह नायु गान्त वा तैः
प र्य स्तागिरयइ वद्वि पावि रे जुः
मनजरग
Please update Chrome!

Your chrome browser is running an old version, due to which SanskritSahitya.org is unable to load properly.

Please update your Chrome browser and then reinstall the app by visiting the website on Chrome.