५.२१
बाह्यस्पर्शेष्वसक्तात्मा विन्दत्यात्मनि यत्सुखम् ।
स ब्रह्मयोगयुक्तात्मा सुखमक्षयमश्नुते ॥
Summary The enjoyments that are born of contacts [with objects] are indeed nothing but sources of misery and have beginning and end. [Hence], an intelligent man does not get delighted in them, O son of Kunti !
पदच्छेदः
बाह्यस्पर्शेष्वसक्तात्माबाह्य–स्पर्श (७.३)–असक्त–आत्मन् (१.१)
विन्दत्यात्मनिविन्दति (√विद् लट् प्र.पु. एक.)–आत्मन् (७.१)
यत्सुखम्यद् (२.१)–सुख (२.१)
सतद् (१.१)
ब्रह्मयोगयुक्तात्माब्रह्मन्–योग–युक्त (√युज् + क्त)–आत्मन् (१.१)
सुखमक्षयमश्नुतेसुख (२.१)–अक्षय (२.१)–अश्नुते (√अश् लट् प्र.पु. एक.)
छन्दः अनुष्टुप् [८]
छन्दोविश्लेषणम्
१२३४५६७८
बा ह्य स्प र्शेष्व स क्ता त्मा
वि न्द त्यात्मनि यत्सु खम्
स ब्रह्म योग यु क्ता त्मा
सुख मक्षय मश्नु ते
Please update Chrome!

Your chrome browser is running an old version, due to which SanskritSahitya.org is unable to load properly.

Please update your Chrome browser and then reinstall the app by visiting the website on Chrome.